ruda

See also: Appendix:Variations of "ruda"

Translingual

Etymology

First employed for Pellicia ruda Mabille & Boullet 1916 (since synonymised with Nisoniades macarius), this epithet appears to be a mistakenly-formed feminine equivalent of the Latin rūdus n (lump [esp. of copper or bronze], roof tile, débris, rubble, noun), which was employed appositively in the forepublished Unio rudus Lea 1859 (since synonymised with Diplodon delodontus), but which had the appearance of a second-declension masculine adjective. A corresponding neuter form, *rudum appears not yet to have been employed.

Adjective

ruda f

  1. having reddish, brownish, or ochraceous colouring

Derived terms

Catalan

Etymology

Inherited from Latin rūta.

Pronunciation

Noun

ruda f (plural rudes)

  1. (botany) rue

Further reading

Czech

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ruda.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈruda]
  • Audio:(file)

Noun

ruda f

  1. ore

Declension

Further reading

Irish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɾˠʊd̪ˠə/

Noun

ruda m

  1. genitive singular of rud

Latgalian

Noun

ruda f

  1. ore

Latvian

Adjective

ruda

  1. inflection of ruds:
    1. genitive masculine singular
    2. nominative feminine singular

Lithuanian

Etymology

From Proto-Balto-Slavic *rudas, from Proto-Indo-European *h₁rewdʰ- (red). Compare Latvian ruds.

Pronunciation 1

  • IPA(key): [rʊˈdɐ]

Noun

rudà f (plural rùdos)

  1. brown
Declension
Declension of rudà
singular
(vienaskaita)
plural
(daugiskaita)
nominative (vardininkas) rudà rùdos
genitive (kilmininkas) rudõs rudų̃
dative (naudininkas) rùdai rudóms
accusative (galininkas) rùdą rudàs
instrumental (įnagininkas) rudà rudomi̇̀s
locative (vietininkas) rudojè rudosè
vocative (šauksmininkas) rùda rùdos

Adjective

ruda

  1. nominative/instrumental/vocative feminine singular of rudas

Pronunciation 2

  • IPA(key): [ˈrʊ.dɐ]

Noun

ruda f

  1. vocative singular of ruda

Adjective

rùda

  1. neuter of rudas

See also

Colors in Lithuanian · spalvos (layout · text)
     balta      pilka      juoda
             raudona              oranžinė; ruda              geltona; gelsva
             žalsva              žalia              elektrinė
             žydra              dangaus mėlyna              mėlyna
             violetinė              purpurinė; violetinė              rožinė, rūžava

Lower Sorbian

Etymology

From Proto-Slavic *ruda.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈruda/

Noun

ruda f

  1. ore
  2. (specifically) bog iron ore
    Synonyms: bryła, žygaź

Declension

Derived terms

Further reading

  • Muka, Arnošt (1921, 1928) “ruda”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
  • Starosta, Manfred (1999) “ruda”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag

Occitan

Etymology

From Latin rūta (rue), from Ancient Greek ῥυτή (rhutḗ).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Noun

ruda f (plural rudas)

  1. rue (plant)

Dialectal variants

References

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈru.da/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uda
  • Syllabification: ru‧da
  • Homophone: Ruda

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *ruda.

Noun

ruda f

  1. (geology, mining) ore
Declension
Derived terms
adjectives

Etymology 2

From rudy +‎ -a.

Adjective

ruda

  1. feminine nominative/vocative singular of rudy

Noun

ruda f (male equivalent rudy)

  1. (nominalized, colloquial) female equivalent of rudy (redhead; ginger; redhaired woman or girl)
    Synonym: ryża
Declension

Further reading

  • ruda in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ruda in Polish dictionaries at PWN

Serbo-Croatian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ruda.

Pronunciation

  • IPA(key): /rǔːda/
  • Hyphenation: ru‧da

Noun

rúda f (Cyrillic spelling ру́да)

  1. ore, mineral

Declension

Declension of ruda
singular plural
nominative ruda rude
genitive rude ruda
dative rudi rudama
accusative rudu rude
vocative rudo rude
locative rudi rudama
instrumental rudom rudama

Adjective

ruda (Cyrillic spelling руда)

  1. inflection of rud:
    1. feminine nominative/vocative singular
    2. indefinite masculine/neuter genitive singular
    3. indefinite animate masculine accusative singular
    4. neuter nominative/accusative/vocative plural

Slovak

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ruda.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈruda]

Noun

ruda f (relational adjective rudný)

  1. ore

Declension

Declension of ruda
(pattern žena)
singularplural
nominativerudarudy
genitiverudyrúd
dativeruderudám
accusativerudurudy
locativeruderudách
instrumentalrudourudami

Further reading

  • ruda”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2003–2025

Slovene

Etymology

From Proto-Slavic *ruda.

Pronunciation

  • IPA(key): /rùːda/

Noun

rúda f

  1. ore (rock that contains utilitarian materials)

Declension

The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Feminine, a-stem
nominative rúda
genitive rúde
singular
nominative
(imenovȃlnik)
rúda
genitive
(rodȋlnik)
rúde
dative
(dajȃlnik)
rúdi
accusative
(tožȋlnik)
rúdo
locative
(mẹ̑stnik)
rúdi
instrumental
(orọ̑dnik)
rúdo

Further reading

  • ruda”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU (in Slovene), 2014–2025

Spanish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈruda/ [ˈru.ð̞a]
  • Rhymes: -uda
  • Syllabification: ru‧da

Etymology 1

From Latin rūta (rue), from Ancient Greek ῥυτή (rhutḗ).

Noun

ruda f (plural rudas)

  1. rue (plant)
Derived terms

Etymology 2

See rudo.

Noun

ruda f (plural rudas)

  1. female equivalent of rudo (wrestling villian)

Adjective

ruda

  1. feminine singular of rudo

Further reading

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *rudà.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʀuda/
  • Rhymes: -uda
  • Hyphenation: ru‧da
  • Syllabification: ru‧da

Noun

ruda f

  1. (geology) ore (mineral used in the industrial production of a metal)

Declension

References

  • ruda” in Soblex

Venetan

Alternative forms

Etymology

From Latin rūta, from Ancient Greek ῥυτή (rhutḗ). Compare Italian ruta.

Noun

ruda f (plural rude)

  1. rue (plant)