rusningstid

Swedish

Etymology

From rusning (rush) +‎ -s- +‎ tid (time).

Pronunciation

Noun

rusningstid c

  1. rush hour
    Synonym: rusningstrafik
    Hyponyms: eftermiddagsrusning, morgonrusning

Declension

Declension of rusningstid
nominative genitive
singular indefinite rusningstid rusningstids
definite rusningstiden rusningstidens
plural indefinite rusningstider rusningstiders
definite rusningstiderna rusningstidernas

References