ryva
Old Swedish
Alternative forms
- riuva, riūva
Etymology
From Old Norse rjúfa, from Proto-Germanic *reufaną.
Verb
rȳva
- to tear apart
Conjugation
| present | past | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | rȳva | — | ||||
| participle | rȳvandi, rȳvande | ruvin | ||||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | rȳver | rȳvi, rȳve | — | rø̄f | ruvi, ruve | |
| þū | rȳver | rȳvi, rȳve | rȳf | rø̄ft | ruvi, ruve | |
| han | rȳver | rȳvi, rȳve | — | rø̄f | ruvi, ruve | |
| vīr | rȳvum, rȳvom | rȳvum, rȳvom | rȳvum, rȳvom | ruvum, ruvom | ruvum, ruvom | |
| īr | rȳvin | rȳvin | rȳvin | ruvin | ruvin | |
| þēr | rȳva | rȳvin | — | ruvu, ruvo | ruvin | |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | rȳfs | rȳvis, rȳves | — | rø̄fs | ruvis, ruves | |
| þū | rȳfs | rȳvis, rȳves | — | rø̄fts | ruvis, ruves | |
| han | rȳfs | rȳvis, rȳves | — | rø̄fs | ruvis, ruves | |
| vīr | rȳvums, -oms | rȳvums, rȳvoms | — | ruvums, ruvoms | ruvums, ruvoms | |
| īr | rȳvins | rȳvins | — | ruvins | ruvins | |
| þēr | rȳvas | rȳvins | — | ruvus, ruvos | ruvins | |