rzucać okiem

Polish

Etymology

Literally, to throw an eye.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʐu.t͡sat͡ɕ ˈɔ.kjɛm/
  • Syllabification: rzu‧cać o‧kiem

Verb

rzucać okiem impf (perfective rzucić okiem)

  1. (intransitive, idiomatic) to glance, to have a look, to take a look [with na (+ accusative) ‘at something’]

Conjugation

Conjugation of rzucać okiem: see rzucać.

Further reading