séan

See also: Appendix:Variations of "sean"

Irish

Pronunciation

  • IPA(key): /ʃeːnˠ/

Etymology 1

From Old Irish sén, from Latin signum.

Alternative forms

Noun

séan m (genitive singular séin, nominative plural séana)

  1. sign, omen
  2. good luck, prosperity, happiness
    Sonas agus séan ort.
    May you be happy and prosperous.
    ár lá séin ― our lucky day
  3. (mathematics) index
Declension
Declension of séan (first declension)
bare forms
singular plural
nominative séan séana
vocative a shéin a shéana
genitive séin séan
dative séan séana
forms with the definite article
singular plural
nominative an séan na séana
genitive an tséin na séan
dative leis an séan
don séan 		leis na séana
Derived terms
  • faoi shéan (“happy, lucky”)
  • séanach (“happy, prosperous”)

Verb

séan (present analytic séanann, future analytic séanfaidh, verbal noun séanadh, past participle séanta)

  1. (transitive) to mark with a sign, to bless
Conjugation
conjugation of séan (first conjugation – A)
verbal noun séanadh
past participle séanta
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present séanaim séanann tú;
séanair† 		séanann sé, sí séanaimid séanann sibh séanann siad;
séanaid† 		a shéanann; a shéanas /
a séanann* 		séantar
past shéan mé; shéanas shéan tú; shéanais shéan sé, sí shéanamar; shéan muid shéan sibh; shéanabhair shéan siad; shéanadar a shéan /
ar shéan* 		séanadh
past habitual shéanainn / séanainn‡‡ shéantá / séantᇇ shéanadh sé, sí / séanadh sé, s퇇 shéanaimis; shéanadh muid / séanaimis‡‡; séanadh muid‡‡ shéanadh sibh / séanadh sibh‡‡ shéanaidís; shéanadh siad / séanaidís‡‡; séanadh siad‡‡ a shéanadh /
a séanadh* 		shéantaí / séanta퇇
future séanfaidh mé;
séanfad 		séanfaidh tú;
séanfair† 		séanfaidh sé, sí séanfaimid;
séanfaidh muid 		séanfaidh sibh séanfaidh siad;
séanfaid† 		a shéanfaidh; a shéanfas /
a séanfaidh* 		séanfar
conditional shéanfainn / séanfainn‡‡ shéanfá / séanfᇇ shéanfadh sé, sí / séanfadh sé, s퇇 shéanfaimis; shéanfadh muid / séanfaimis‡‡; séanfadh muid‡‡ shéanfadh sibh / séanfadh sibh‡‡ shéanfaidís; shéanfadh siad / séanfaidís‡‡; séanfadh siad‡‡ a shéanfadh /
a séanfadh* 		shéanfaí / séanfa퇇
subjunctive
present go séana mé;
go séanad† 		go séana tú;
go séanair† 		go séana sé, sí go séanaimid;
go séana muid 		go séana sibh go séana siad;
go séanaid† 		— go séantar
past dá séanainn dá séantá dá séanadh sé, sí dá séanaimis;
dá séanadh muid 		dá séanadh sibh dá séanaidís;
dá séanadh siad 		— dá séantaí
imperative
– séanaim séan séanadh sé, sí séanaimis séanaigí;
séanaidh† 		séanaidís — séantar

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

From Old Irish sénaid.

Verb

séan (present analytic séanann, future analytic séanfaidh, verbal noun séanadh, past participle séanta) (ambitransitive)

  1. to deny (assert that something is not true)
  2. to deny, disavow, repudiate, abjure
  3. to disown, disclaim
  4. to negate
  5. to recant
Conjugation
conjugation of séan (first conjugation – A)
verbal noun séanadh
past participle séanta
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present séanaim séanann tú;
séanair† 		séanann sé, sí séanaimid séanann sibh séanann siad;
séanaid† 		a shéanann; a shéanas /
a séanann* 		séantar
past shéan mé; shéanas shéan tú; shéanais shéan sé, sí shéanamar; shéan muid shéan sibh; shéanabhair shéan siad; shéanadar a shéan /
ar shéan* 		séanadh
past habitual shéanainn / séanainn‡‡ shéantá / séantᇇ shéanadh sé, sí / séanadh sé, s퇇 shéanaimis; shéanadh muid / séanaimis‡‡; séanadh muid‡‡ shéanadh sibh / séanadh sibh‡‡ shéanaidís; shéanadh siad / séanaidís‡‡; séanadh siad‡‡ a shéanadh /
a séanadh* 		shéantaí / séanta퇇
future séanfaidh mé;
séanfad 		séanfaidh tú;
séanfair† 		séanfaidh sé, sí séanfaimid;
séanfaidh muid 		séanfaidh sibh séanfaidh siad;
séanfaid† 		a shéanfaidh; a shéanfas /
a séanfaidh* 		séanfar
conditional shéanfainn / séanfainn‡‡ shéanfá / séanfᇇ shéanfadh sé, sí / séanfadh sé, s퇇 shéanfaimis; shéanfadh muid / séanfaimis‡‡; séanfadh muid‡‡ shéanfadh sibh / séanfadh sibh‡‡ shéanfaidís; shéanfadh siad / séanfaidís‡‡; séanfadh siad‡‡ a shéanfadh /
a séanfadh* 		shéanfaí / séanfa퇇
subjunctive
present go séana mé;
go séanad† 		go séana tú;
go séanair† 		go séana sé, sí go séanaimid;
go séana muid 		go séana sibh go séana siad;
go séanaid† 		— go séantar
past dá séanainn dá séantá dá séanadh sé, sí dá séanaimis;
dá séanadh muid 		dá séanadh sibh dá séanaidís;
dá séanadh siad 		— dá séantaí
imperative
– séanaim séan séanadh sé, sí séanaimis séanaigí;
séanaidh† 		séanaidís — séantar

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

Mutation

Mutated forms of séan
radical lenition eclipsis
séan shéan
after an, tséan 		not applicable

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.