séantóir

Irish

Etymology

From séan (“deny”) +‎ -tóir.

Noun

séantóir m (genitive singular séantóra, nominative plural séantóirí)

  1. denier, renegade
  2. (religion) apostate

Declension

Declension of séantóir (third declension)
bare forms
singular plural
nominative séantóir séantóirí
vocative a shéantóir a shéantóirí
genitive séantóra séantóirí
dative séantóir séantóirí
forms with the definite article
singular plural
nominative an séantóir na séantóirí
genitive an tséantóra na séantóirí
dative leis an séantóir
don séantóir 		leis na séantóirí

Derived terms

  • feoilséantóir (“vegetarian”)
  • séantóir athrú aeráide (“climate change denier”)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.