sýsla

See also: sysla

Icelandic

Etymology 1

Verb

sýsla (weak verb, third-person singular past indicative sýslaði, supine sýslað)

  1. to work
Conjugation
sýsla – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur sýsla
supine sagnbót sýslað
present participle
sýslandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég sýsla sýslaði sýsli sýslaði
þú sýslar sýslaðir sýslir sýslaðir
hann, hún, það sýslar sýslaði sýsli sýslaði
plural við sýslum sýsluðum sýslum sýsluðum
þið sýslið sýsluðuð sýslið sýsluðuð
þeir, þær, þau sýsla sýsluðu sýsli sýsluðu
imperative boðháttur
singular þú sýsla (þú), sýslaðu
plural þið sýslið (þið), sýsliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sýslast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að sýslast
supine sagnbót sýslast
present participle
sýslandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég sýslast sýslaðist sýslist sýslaðist
þú sýslast sýslaðist sýslist sýslaðist
hann, hún, það sýslast sýslaðist sýslist sýslaðist
plural við sýslumst sýsluðumst sýslumst sýsluðumst
þið sýslist sýsluðust sýslist sýsluðust
þeir, þær, þau sýslast sýsluðust sýslist sýsluðust
imperative boðháttur
singular þú sýslast (þú), sýslastu
plural þið sýslist (þið), sýslisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sýslaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
sýslaður sýsluð sýslað sýslaðir sýslaðar sýsluð
accusative
(þolfall)
sýslaðan sýslaða sýslað sýslaða sýslaðar sýsluð
dative
(þágufall)
sýsluðum sýslaðri sýsluðu sýsluðum sýsluðum sýsluðum
genitive
(eignarfall)
sýslaðs sýslaðrar sýslaðs sýslaðra sýslaðra sýslaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
sýslaði sýslaða sýslaða sýsluðu sýsluðu sýsluðu
accusative
(þolfall)
sýslaða sýsluðu sýslaða sýsluðu sýsluðu sýsluðu
dative
(þágufall)
sýslaða sýsluðu sýslaða sýsluðu sýsluðu sýsluðu
genitive
(eignarfall)
sýslaða sýsluðu sýslaða sýsluðu sýsluðu sýsluðu
Derived terms
  • sýsla við (to work on)
  • sýsla um (to care for/about)

Etymology 2

Noun

sýsla f (genitive singular sýslu, nominative plural sýslur)

  1. work, employment
  2. district, administrative region
Declension
Declension of sýsla (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative sýsla sýslan sýslur sýslurnar
accusative sýslu sýsluna sýslur sýslurnar
dative sýslu sýslunni sýslum sýslunum
genitive sýslu sýslunnar sýslna sýslnanna

Old Norse

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

sýsla

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.
Conjugation
Conjugation of sýsla — active (weak class 1)
infinitive sýsla
present participle sýslandi
past participle sýstr
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular sýsli sýsta sýsla sýsta
2nd person singular sýslir sýstir sýslir sýstir
3rd person singular sýslir sýsti sýsli sýsti
1st person plural sýslum sýstum sýslim sýstim
2nd person plural sýslið sýstuð sýslið sýstið
3rd person plural sýsla sýstu sýsli sýsti
imperative present
2nd person singular sýsl, sýsli
1st person plural sýslum
2nd person plural sýslið
Conjugation of sýsla — mediopassive (weak class 1)
infinitive sýslask
present participle sýslandisk
past participle sýslzk
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular sýslumk sýstumk sýslumk sýstumk
2nd person singular sýslisk sýstisk sýslisk sýstisk
3rd person singular sýslisk sýstisk sýslisk sýstisk
1st person plural sýslumsk sýstumsk sýslimsk sýstimsk
2nd person plural sýslizk sýstuzk sýslizk sýstizk
3rd person plural sýslask sýstusk sýslisk sýstisk
imperative present
2nd person singular sýslsk, sýslisk
1st person plural sýslumsk
2nd person plural sýslizk

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

sýsla

  1. strong feminine accusative singular of sýsl
  2. strong masculine accusative plural of sýsl
  3. strong genitive plural of sýsl
  4. weak masculine oblique singular of sýsl
  5. weak feminine nominative singular of sýsl
  6. weak neuter singular of sýsl
Descendants
  • Norwegian Bokmål: sysle
  • Norwegian Nynorsk: sysle, sysla
  • Old Swedish: sȳsla
  • Old Danish: sysæl, syslæ