sandur
See also: Sandur
English
Etymology
Borrowed from Icelandic sandur (“sand”). Doublet of sand.
Noun
sandur (plural sandurs)
Alternative forms
Translations
Anagrams
Faroese
Etymology
From Old Norse sandr, from Proto-Germanic *samdaz, from Proto-Indo-European *sámh₂dʰos.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsantʊɹ/
- Rhymes: -antʊɹ
- Homophone: Sandur
Noun
sandur m (genitive singular sands, plural sandar)
Declension
| m7 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sandur | sandurin | sandar | sandarnir |
| accusative | sand | sandin | sandar | sandarnar |
| dative | sandi | sandinum | sondum | sondunum |
| genitive | sands | sandsins | sanda | sandanna |
Hyponyms
- áarsandur
- fjørusandur
- loppusandur
- sjósandur
Related terms
- sandbotnur
- sandheyggjur
- sandjørð
- sandkorn
- sandoyðimørk
Further reading
- "sandur" at Sprotin.fo
Icelandic
Etymology
From Old Norse sandr, from Proto-Germanic *samdaz, from Proto-Indo-European *sámh₂dʰos.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsantʏr/
- Rhymes: -antʏr
Noun
sandur m (genitive singular sands, nominative plural sandar)
- sand
- 1861, Grímur Thomsen, Á Sprengisandi:
- Ríðum, ríðum og rekum yfir sandinn / rennur sól á bak við Arnarfell
- Ride, ride, ride hard across the sands, the sun is settling behind Arnarfell
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sandur | sandurinn | sandar | sandarnir |
| accusative | sand | sandinn | sanda | sandana |
| dative | sandi | sandinum | söndum | söndunum |
| genitive | sands | sandsins | sanda | sandanna |