sandr

English

Noun

sandr (plural sandrs)

  1. Alternative form of sandur.

Anagrams

Czech

Etymology

Borrowed from Old Norse sandr.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈsandr̩]

Noun

sandr m inan

  1. (geology) sand

Declension

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *samdaz (sand). Cognate with Old English sand, Old Frisian sand, Old Saxon sand, Old Dutch sant, Old High German sant.
Ultimately from Proto-Indo-European *sámh₂dʰos (sand).

Pronunciation

  • (12th century Icelandic) IPA(key): /ˈsɑ̃ndr̩/

Noun

sandr m (genitive sands, plural sandar)

  1. sand
    • Vǫluspá, verse 3, lines 3-4, in 1860, T. Möbius, Edda Sæmundar hins fróða: mit einem Anhang zum Theil bisher ungedruckter Gedichte. Leipzig, page 1:
      [] vara sandr né sær / né svalar unnir, []
      [] was there no sand nor sea / nor gelid waves, []
  2. (in the plural) sandbanks, sands, sandy ground
    • Óláfs saga Tryggvasonar, in 1777, G. Schøning, S. Þ. Thorlacius, Heimskringla, edr Noregs Konunga Sögor, Volume I. Copenhagen, page 229:
      [] var þá ecki segir hann, nema sandar oc öræfl, []
      [] there was, he says, nothing save sands and wilderness, []

Declension

Declension of sandr (strong a-stem)
masculine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative sandr sandrinn sandar sandarnir
accusative sand sandinn sanda sandana
dative sandi sandinum sǫndum sǫndunum
genitive sands sandsins sanda sandanna

Derived terms

  • fjǫrusandr (beach sand)
  • gullsandr (golden sand)
  • sandasalr (sea)
  • sandbakki (sandbank)
  • sandbrekka (sandy slope)
  • sandbára (sand-wave)
  • sandfall (sandfall (from a volcano))
  • sandfjúk, sandfǫnn (sand-drift)
  • sandhaf (desert)
  • sandheimr (sea)
  • sandhiminn (sea)
  • sandhverfa (turbot, flat-fish)
  • sandhóll (sand-hill)
  • sandkoma (fall of (volcanic) sand)
  • sandkorn (grain of sand)
  • sandlægja (gray whale)
  • sandló (sanderling)
  • sandmelr (sandbank)
  • sandmigr (a kind of a clam)
  • sandmǫl (gravel)
  • sandstǫr (sand sedge)
  • sandsumar (sandy summer)
  • sandsíli (a kind of a herring)
  • sandtorfa (sandy sod)
  • sandvetr (sandy winter)
  • sandvíðir (a kind of a willow)
  • sandyrja (quicksand)
  • sandþúfa (sand-knoll)
  • ægisandr (beach sand)
  • sendinn (sandy)
  • sendlingr (sanderling)
  • sǫndugr (sandy)

Descendants

  • Icelandic: sandur
    • English: sandur
    • German: Sander
  • Faroese: sandur
  • Norn: sand
  • Norwegian Bokmål: sand
  • Norwegian Nynorsk: sand
  • Old Swedish: sander
  • Old Danish: sand
  • Elfdalian: sand
  • Gutnish: sand

Further reading

  • Richard Cleasby, Guðbrandur Vigfússon (1874) “sandr”, in An Icelandic-English Dictionary, 1st edition, Oxford: Oxford Clarendon Press, page 512
  • Zoëga, Geir T. (1910) “sandr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 349; also available at the Internet Archive

Polish

Alternative forms

  • zandr

Etymology

Borrowed from Icelandic sandur.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsandr/
  • Rhymes: -andr
  • Syllabification: sandr

Noun

sandr m inan (related adjective sandrowy)

  1. (geology) sandur (plain created by the outwash of glacial meltwater)

Declension

Further reading

  • sandr in Polish dictionaries at PWN
  • sandr in PWN's encyclopedia