schemeren
Dutch
Etymology
From Middle Dutch schemeren, from a West Germanic frequentative of Proto-Germanic *skimō (“shadow, spectre”), related to *skīnaną (“to shine”). The -m- probably goes back to an old Proto-Indo-European abstract noun-forming suffix *-mo-, similar to *helmaz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsxeː.mə.rə(n)/
Audio: (file) Audio (Belgium): (file) - Hyphenation: sche‧me‧ren
Verb
schemeren
Conjugation
| Conjugation of schemeren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | schemeren | |||
| past singular | schemerde | |||
| past participle | geschemerd | |||
| infinitive | schemeren | |||
| gerund | schemeren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | schemer | schemerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | schemert, schemer2 | schemerde | ||
| 2nd person sing. (u) | schemert | schemerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | schemert | schemerde | ||
| 3rd person singular | schemert | schemerde | ||
| plural | schemeren | schemerden | ||
| subjunctive sing.1 | schemere | schemerde | ||
| subjunctive plur.1 | schemeren | schemerden | ||
| imperative sing. | schemer | |||
| imperative plur.1 | schemert | |||
| participles | schemerend | geschemerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- doorschemeren
- schemering
Descendants
- Afrikaans: skemer