schikking
Dutch
Etymology
From Middle Dutch schickinge. Equivalent to schikken + -ing.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsxɪ.kɪŋ/
Audio: (file) - Hyphenation: schik‧king
- Rhymes: -ɪkɪŋ
Noun
schikking f (plural schikkingen, diminutive schikkinkje n)
- arrangement, layout
- compromise
- (law) settlement agreement
- Synonyms: dading, vaststellingsovereenkomst
Hyponyms
- gerechtelijke schikking (“court-ordered settlement”)
- minnelijke schikking (“out-of-court settlement”)