sinod
Romanian
Etymology
Borrowed from Ancient Greek σύνοδος (súnodos).
Noun
sinod n (plural sinoade)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | sinod | sinodul | sinoade | sinoadele | |
| genitive-dative | sinod | sinodului | sinoade | sinoadelor | |
| vocative | sinodule | sinoadelor | |||
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /sǐnoːd/
- Hyphenation: si‧nod
Noun
sìnōd m inan (Cyrillic spelling сѝно̄д)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sìnōd | sinodi |
| genitive | sinóda | sinoda |
| dative | sinodu | sinodima |
| accusative | sinod | sinode |
| vocative | sinode | sinodi |
| locative | sinodu | sinodima |
| instrumental | sinodom | sinodima |
Volapük
Noun
sinod (nominative plural sinods)
- sin
- 1952, Arie de Jong, Diatek nulik: Gospul ma ‚Matthaeus’. Kapit: I:
- Omotof soni, keli onemol Yesusi; om ga olelivükom pöpi de sinods onik.
- She will give birth to a son and you must name him Jesus, because he is the one who is to save his people from their sins.
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sinod | sinods |
| genitive | sinoda | sinodas |
| dative | sinode | sinodes |
| accusative | sinodi | sinodis |
| vocative 1 | o sinod! | o sinods! |
| predicative 2 | sinodu | sinodus |
1 status as a case is disputed
2 in later, non-classical Volapük only