skófla

Icelandic

From Old Norse *skofl, possibly borrowed from Middle Low German schūfele and Old Saxon skūfla, all from Proto-Germanic *skuflō.

skófla f (genitive singular skóflu, nominative plural skóflur)

skófla (weak verb, third-person singular past indicative skóflaði, supine skóflað)

*skófla* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að skófla
supine sagnbót		skóflað
present participle lýsingarháttur nútíðar		skóflandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	skófla	skóflaði	skófli	skóflaði
	þú	skóflar	skóflaðir	skóflir	skóflaðir
	hann, hún, það	skóflar	skóflaði	skófli	skóflaði
plural	við	skóflum	skófluðum	skóflum	skófluðum
	þið	skóflið	skófluðuð	skóflið	skófluðuð
	þeir, þær, þau	skófla	skófluðu	skófli	skófluðu

		imperative boðháttur
singular	þú	skófla (þú), skóflaðu
plural	þið	skóflið (þið), skófliði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*skóflast* – mediopassive voice (*miðmynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að skóflast
supine sagnbót		skóflast
present participle lýsingarháttur nútíðar		skóflandist (rare; see appendix)

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	skóflast	skóflaðist	skóflist	skóflaðist
	þú	skóflast	skóflaðist	skóflist	skóflaðist
	hann, hún, það	skóflast	skóflaðist	skóflist	skóflaðist
plural	við	skóflumst	skófluðumst	skóflumst	skófluðumst
	þið	skóflist	skófluðust	skóflist	skófluðust
	þeir, þær, þau	skóflast	skófluðust	skóflist	skófluðust

		imperative boðháttur
singular	þú	skóflast (þú), skóflastu
plural	þið	skóflist (þið), skóflisti¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.