skúffa

See also: skuffa

Icelandic

Etymology 1

Noun

skúffa f (genitive singular skúffu, nominative plural skúffur)

  1. drawer
Declension
Declension of skúffa (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative skúffa skúffan skúffur skúffurnar
accusative skúffu skúffuna skúffur skúffurnar
dative skúffu skúffunni skúffum skúffunum
genitive skúffu skúffunnar skúffa, skúffna skúffanna, skúffnanna

Etymology 2

Verb

skúffa (weak verb, third-person singular past indicative skúffaði, supine skúffað)

  1. to disappoint
Conjugation
skúffa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að skúffa
supine sagnbót skúffað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 skúffandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég skúffa skúffaði skúffi skúffaði
þú skúffar skúffaðir skúffir skúffaðir
hann, hún, það skúffar skúffaði skúffi skúffaði
plural við skúffum skúffuðum skúffum skúffuðum
þið skúffið skúffuðuð skúffið skúffuðuð
þeir, þær, þau skúffa skúffuðu skúffi skúffuðu
imperative boðháttur
singular þú skúffa (þú), skúffaðu
plural þið skúffið (þið), skúffiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skúffast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að skúffast
supine sagnbót skúffast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 skúffandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég skúffast skúffaðist skúffist skúffaðist
þú skúffast skúffaðist skúffist skúffaðist
hann, hún, það skúffast skúffaðist skúffist skúffaðist
plural við skúffumst skúffuðumst skúffumst skúffuðumst
þið skúffist skúffuðust skúffist skúffuðust
þeir, þær, þau skúffast skúffuðust skúffist skúffuðust
imperative boðháttur
singular þú skúffast (þú), skúffastu
plural þið skúffist (þið), skúffisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skúffaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		skúffaður skúffuð skúffað skúffaðir skúffaðar skúffuð
accusative
(þolfall) 		skúffaðan skúffaða skúffað skúffaða skúffaðar skúffuð
dative
(þágufall) 		skúffuðum skúffaðri skúffuðu skúffuðum skúffuðum skúffuðum
genitive
(eignarfall) 		skúffaðs skúffaðrar skúffaðs skúffaðra skúffaðra skúffaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		skúffaði skúffaða skúffaða skúffuðu skúffuðu skúffuðu
accusative
(þolfall) 		skúffaða skúffuðu skúffaða skúffuðu skúffuðu skúffuðu
dative
(þágufall) 		skúffaða skúffuðu skúffaða skúffuðu skúffuðu skúffuðu
genitive
(eignarfall) 		skúffaða skúffuðu skúffaða skúffuðu skúffuðu skúffuðu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.