skammstafa

Icelandic

Etymology

From skammur (short, adjective) +‎ stafa (to spell, verb), literally to short-spell.

Verb

skammstafa (weak verb, third-person singular past indicative skammstafaði, supine skammstafað)

  1. abbreviate (to make shorter) [with accusative]

Conjugation

skammstafa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur skammstafa
supine sagnbót skammstafað
present participle
skammstafandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég skammstafa skammstafaði skammstafi skammstafaði
þú skammstafar skammstafaðir skammstafir skammstafaðir
hann, hún, það skammstafar skammstafaði skammstafi skammstafaði
plural við skammstöfum skammstöfuðum skammstöfum skammstöfuðum
þið skammstafið skammstöfuðuð skammstafið skammstöfuðuð
þeir, þær, þau skammstafa skammstöfuðu skammstafi skammstöfuðu
imperative boðháttur
singular þú skammstafa (þú), skammstafaðu
plural þið skammstafið (þið), skammstafiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skammstafast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að skammstafast
supine sagnbót skammstafast
present participle
skammstafandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég skammstafast skammstafaðist skammstafist skammstafaðist
þú skammstafast skammstafaðist skammstafist skammstafaðist
hann, hún, það skammstafast skammstafaðist skammstafist skammstafaðist
plural við skammstöfumst skammstöfuðumst skammstöfumst skammstöfuðumst
þið skammstafist skammstöfuðust skammstafist skammstöfuðust
þeir, þær, þau skammstafast skammstöfuðust skammstafist skammstöfuðust
imperative boðháttur
singular þú skammstafast (þú), skammstafastu
plural þið skammstafist (þið), skammstafisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skammstafaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
skammstafaður skammstöfuð skammstafað skammstafaðir skammstafaðar skammstöfuð
accusative
(þolfall)
skammstafaðan skammstafaða skammstafað skammstafaða skammstafaðar skammstöfuð
dative
(þágufall)
skammstöfuðum skammstafaðri skammstöfuðu skammstöfuðum skammstöfuðum skammstöfuðum
genitive
(eignarfall)
skammstafaðs skammstafaðrar skammstafaðs skammstafaðra skammstafaðra skammstafaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
skammstafaði skammstafaða skammstafaða skammstöfuðu skammstöfuðu skammstöfuðu
accusative
(þolfall)
skammstafaða skammstöfuðu skammstafaða skammstöfuðu skammstöfuðu skammstöfuðu
dative
(þágufall)
skammstafaða skammstöfuðu skammstafaða skammstöfuðu skammstöfuðu skammstöfuðu
genitive
(eignarfall)
skammstafaða skammstöfuðu skammstafaða skammstöfuðu skammstöfuðu skammstöfuðu

Derived terms

See also

References

  • Kristín Bjarnadóttir, editor (2002–2025), “skammstafa”, in Beygingarlýsing íslensks nútímamáls [The Database of Modern Icelandic Inflection] (in Icelandic), Reykjavík: The Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies
  • Mörður Árnason (2019) Íslensk orðabók, 5th edition, Reykjavík: Forlagið
  • “skammstafa” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)