skiozan
Old High German
Alternative forms
Etymology
From Proto-West Germanic *skeutan, from Proto-Germanic *skeutaną. Cognates include Old Saxon skiotan, Old English sċēotan, Old Norse skjóta.
Verb
skioȥan
- to shoot
Conjugation
Conjugation of skioȥan (strong class 2)
| infinitive | skioȥan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | skiuȥu, skiuȥo | skōȥ |
| 2nd person singular | skiuȥis, skiuȥist | skuȥȥi |
| 3rd person singular | skiuȥit | skōȥ |
| 1st person plural | skioȥem, skioȥemēs | skuȥȥum, skuȥȥumēs |
| 2nd person plural | skioȥet | skuȥȥut |
| 3rd person plural | skioȥant | skuȥȥun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | skioȥe | skuȥȥi |
| 2nd person singular | skioȥēs, skioȥēst | skuȥȥīs, skuȥȥīst |
| 3rd person singular | skioȥe | skuȥȥi |
| 1st person plural | skioȥēm, skioȥemēs | skuȥȥīm, skuȥȥīmēs |
| 2nd person plural | skioȥēt | skuȥȥīt |
| 3rd person plural | skioȥēn | skuȥȥīn |
| imperative | present | |
| singular | skiuȥ | |
| plural | skioȥet | |
| participle | present | past |
| skioȥanti | giskoȥȥan | |
Derived terms
- anaskioȥan
- firskioȥan
- framskioȥan
- furiskioȥan
- inskioȥan
- irskioȥan