skitj
North Frisian
Pronunciation
- (Föhr-Amrum) IPA(key): [skɪtʲ]
Etymology 1
From Proto-West Germanic *skītan.
Verb
skitj
- (Föhr-Amrum) to shit, defecate
Conjugation
| infinitive I | skitj | |
|---|---|---|
| infinitive II | (tu) skitjen | |
| past participle | skeden | |
| imperative singular | skitj | |
| imperative plural | skitj’m | |
| present | past | |
| 1st singular | skitj | skeed |
| 2nd singular | skatst | skeedst |
| 3rd singular | skat | skeed |
| plural | skitj | skeed |
| perfect | pluperfect | |
| 1st singular | haa skeden | hed skeden |
| 2nd singular | heest skeden | hedst skeden |
| 3rd singular | hee skeden | hed skeden |
| plural | haa skeden | hed skeden |
| future (skel) | future (wel) | |
| 1st singular | skal skitj | wal skitj |
| 2nd singular | skääl skitj | wääl skitj |
| 3rd singular | skal skitj | wal skitj |
| plural | skel skitj | wel skitj |
Alternative forms
Etymology 2
From Proto-West Germanic *skīt-. Cognate with Middle Low German schîte (Low German Schiet, Schiete), Middle Dutch schîte (Dutch schijt), Middle High German schīze (German Scheiße).
Noun
skitj f