sníða

See also: snida

Icelandic

Etymology

From Old Norse sníða, from Proto-Germanic *snīþaną, from Proto-Indo-European *sneyt- (to cut). Compare Swedish snida, Dutch snijden, German schneiden, dialectal English snithe.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsniːða/
    Rhymes: -iːða

Verb

sníða (strong verb, third-person singular past indicative sneið, third-person plural past indicative sniðu, supine sniðið)

  1. to shape, to form (by cutting)
  2. to cut (off) (a piece of material)

Conjugation

sníða – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur sníða
supine sagnbót sniðið
present participle
sníðandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég sníð sneið sníði sniði
þú sníður sneiðst sníðir sniðir
hann, hún, það sníður sneið sníði sniði
plural við sníðum sniðum sníðum sniðum
þið sníðið sniðuð sníðið sniðuð
þeir, þær, þau sníða sniðu sníði sniðu
imperative boðháttur
singular þú sníð (þú), sníddu
plural þið sníðið (þið), sníðiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sníðast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að sníðast
supine sagnbót sniðist
present participle
sníðandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég sníðst sneiðst sníðist sniðist
þú sníðst sneiðst sníðist sniðist
hann, hún, það sníðst sneiðst sníðist sniðist
plural við sníðumst sniðumst sníðumst sniðumst
þið sníðist sniðust sníðist sniðust
þeir, þær, þau sníðast sniðust sníðist sniðust
imperative boðháttur
singular þú sníðst (þú), sníðstu
plural þið sníðist (þið), sníðisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sniðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
sniðinn sniðin sniðið sniðnir sniðnar sniðin
accusative
(þolfall)
sniðinn sniðna sniðið sniðna sniðnar sniðin
dative
(þágufall)
sniðnum sniðinni sniðnu sniðnum sniðnum sniðnum
genitive
(eignarfall)
sniðins sniðinnar sniðins sniðinna sniðinna sniðinna
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
sniðni sniðna sniðna sniðnu sniðnu sniðnu
accusative
(þolfall)
sniðna sniðnu sniðna sniðnu sniðnu sniðnu
dative
(þágufall)
sniðna sniðnu sniðna sniðnu sniðnu sniðnu
genitive
(eignarfall)
sniðna sniðnu sniðna sniðnu sniðnu sniðnu

Derived terms

See also

Anagrams