spánn
Old Norse
Alternative forms
Etymology
From Proto-Germanic *spēnuz.
Pronunciation
- (12th Century Icelandic) IPA(key): /ˈspɒ̃ːnː/
Noun
spánn m (genitive spánar, dative spæni, plural spænir)
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | spánn | spánninn | spænir | spænirnir |
| accusative | spán | spáninn | spánu | spánuna |
| dative | spæni | spæninum | spánum | spánunum |
| genitive | spánar | spánarins | spána | spánanna |
See also spónn for alternative forms.