sprauta

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsprœi̯ːta/
    Rhymes: -œi̯ːta

Etymology 1

Verb

sprauta (weak verb, third-person singular past indicative sprautaði, supine sprautað)

  1. to squirt (a substance, dative object)
  2. to inject (medicine, drugs, etc., dative object)
  3. to inject (a person, accusative object) (with medicine, drugs, etc.)
Conjugation
sprauta – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að sprauta
supine sagnbót sprautað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 sprautandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég sprauta sprautaði sprauti sprautaði
þú sprautar sprautaðir sprautir sprautaðir
hann, hún, það sprautar sprautaði sprauti sprautaði
plural við sprautum sprautuðum sprautum sprautuðum
þið sprautið sprautuðuð sprautið sprautuðuð
þeir, þær, þau sprauta sprautuðu sprauti sprautuðu
imperative boðháttur
singular þú sprauta (þú), sprautaðu
plural þið sprautið (þið), sprautiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sprautast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að sprautast
supine sagnbót sprautast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 sprautandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég sprautast sprautaðist sprautist sprautaðist
þú sprautast sprautaðist sprautist sprautaðist
hann, hún, það sprautast sprautaðist sprautist sprautaðist
plural við sprautumst sprautuðumst sprautumst sprautuðumst
þið sprautist sprautuðust sprautist sprautuðust
þeir, þær, þau sprautast sprautuðust sprautist sprautuðust
imperative boðháttur
singular þú sprautast (þú), sprautastu
plural þið sprautist (þið), sprautisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sprautaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		sprautaður sprautuð sprautað sprautaðir sprautaðar sprautuð
accusative
(þolfall) 		sprautaðan sprautaða sprautað sprautaða sprautaðar sprautuð
dative
(þágufall) 		sprautuðum sprautaðri sprautuðu sprautuðum sprautuðum sprautuðum
genitive
(eignarfall) 		sprautaðs sprautaðrar sprautaðs sprautaðra sprautaðra sprautaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		sprautaði sprautaða sprautaða sprautuðu sprautuðu sprautuðu
accusative
(þolfall) 		sprautaða sprautuðu sprautaða sprautuðu sprautuðu sprautuðu
dative
(þágufall) 		sprautaða sprautuðu sprautaða sprautuðu sprautuðu sprautuðu
genitive
(eignarfall) 		sprautaða sprautuðu sprautaða sprautuðu sprautuðu sprautuðu

Etymology 2

Noun

sprauta f (genitive singular sprautu, nominative plural sprautur)

  1. syringe, hypodermic
Declension
Declension of sprauta (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative sprauta sprautan sprautur sprauturnar
accusative sprautu sprautuna sprautur sprauturnar
dative sprautu sprautunni sprautum sprautunum
genitive sprautu sprautunnar sprautna sprautnanna
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.