sprunga
Icelandic
Etymology
Related to the verb springa (“to crack, split open”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈspruŋka/
- Rhymes: -uŋka
Noun
sprunga f (genitive singular sprungu, nominative plural sprungur)
Declension
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | sprunga | sprungan | sprungur | sprungurnar |
accusative | sprungu | sprunguna | sprungur | sprungurnar |
dative | sprungu | sprungunni | sprungum | sprungunum |
genitive | sprungu | sprungunnar | sprungna | sprungnanna |