stífla

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstipla/
    Rhymes: -ipla
    Homophone: stýfla

Etymology 1

From Old Norse stífla (“to stop up, dam, choke”).

This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Noun

stífla f (genitive singular stíflu, nominative plural stíflur)

  1. dam
    Synonym: stíflugarður
  2. jam, stoppage, blockage, clog
    Synonym: teppa
Declension
Declension of stífla (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative stífla stíflan stíflur stíflurnar
accusative stíflu stífluna stíflur stíflurnar
dative stíflu stíflunni stíflum stíflunum
genitive stíflu stíflunnar stíflna, stífla stíflnanna, stíflanna

Etymology 2

Verb

stífla (weak verb, third-person singular past indicative stíflaði, supine stíflað)

  1. to dam, to create a dam [with accusative]
  2. to stop up, to clog, to jam, to block up [with accusative]
    Synonyms: stemma, teppa
Conjugation
stífla – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að stífla
supine sagnbót stíflað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 stíflandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég stífla stíflaði stífli stíflaði
þú stíflar stíflaðir stíflir stíflaðir
hann, hún, það stíflar stíflaði stífli stíflaði
plural við stíflum stífluðum stíflum stífluðum
þið stíflið stífluðuð stíflið stífluðuð
þeir, þær, þau stífla stífluðu stífli stífluðu
imperative boðháttur
singular þú stífla (þú), stíflaðu
plural þið stíflið (þið), stífliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
stíflast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að stíflast
supine sagnbót stíflast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 stíflandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég stíflast stíflaðist stíflist stíflaðist
þú stíflast stíflaðist stíflist stíflaðist
hann, hún, það stíflast stíflaðist stíflist stíflaðist
plural við stíflumst stífluðumst stíflumst stífluðumst
þið stíflist stífluðust stíflist stífluðust
þeir, þær, þau stíflast stífluðust stíflist stífluðust
imperative boðháttur
singular þú stíflast (þú), stíflastu
plural þið stíflist (þið), stíflisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
stíflaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		stíflaður stífluð stíflað stíflaðir stíflaðar stífluð
accusative
(þolfall) 		stíflaðan stíflaða stíflað stíflaða stíflaðar stífluð
dative
(þágufall) 		stífluðum stíflaðri stífluðu stífluðum stífluðum stífluðum
genitive
(eignarfall) 		stíflaðs stíflaðrar stíflaðs stíflaðra stíflaðra stíflaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		stíflaði stíflaða stíflaða stífluðu stífluðu stífluðu
accusative
(þolfall) 		stíflaða stífluðu stíflaða stífluðu stífluðu stífluðu
dative
(þágufall) 		stíflaða stífluðu stíflaða stífluðu stífluðu stífluðu
genitive
(eignarfall) 		stíflaða stífluðu stíflaða stífluðu stífluðu stífluðu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.