stortregenen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstɔrtˌreː.ɣə.nə(n)/
- Hyphenation: stort‧re‧ge‧nen
Etymology 1
Compound of storten + regenen.
Verb
stortregenen
- (impersonal) to downpour [from 17th c.]
Conjugation
| Conjugation of stortregenen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | stortregenen | |||
| past singular | stortregende | |||
| past participle | gestortregend | |||
| infinitive | stortregenen | |||
| gerund | stortregenen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | stortregen | stortregende | ||
| 2nd person sing. (jij) | stortregent, stortregen2 | stortregende | ||
| 2nd person sing. (u) | stortregent | stortregende | ||
| 2nd person sing. (gij) | stortregent | stortregende | ||
| 3rd person singular | stortregent | stortregende | ||
| plural | stortregenen | stortregenden | ||
| subjunctive sing.1 | stortregene | stortregende | ||
| subjunctive plur.1 | stortregenen | stortregenden | ||
| imperative sing. | stortregen | |||
| imperative plur.1 | stortregent | |||
| participles | stortregenend | gestortregend | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Related terms
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
stortregenen
- (archaic) plural of stortregen