styggja

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstɪcːa/
  • Rhymes: -ɪcːa

Verb

styggja (weak verb, third-person singular past indicative styggði, supine styggt)

  1. to frighten [with accusative]
    Synonyms: fæla, hræða
  2. to offend [with accusative]
    Synonym: móðga

Conjugation

styggja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur styggja
supine sagnbót styggt
present participle
styggjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég styggi styggði styggi styggði
þú styggir styggðir styggir styggðir
hann, hún, það styggir styggði styggi styggði
plural við styggjum styggðum styggjum styggðum
þið styggið styggðuð styggið styggðuð
þeir, þær, þau styggja styggðu styggi styggðu
imperative boðháttur
singular þú stygg (þú), styggðu
plural þið styggið (þið), styggiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
styggjast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur styggjast
supine sagnbót styggst
present participle
styggjandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég styggist styggðist styggist styggðist
þú styggist styggðist styggist styggðist
hann, hún, það styggist styggðist styggist styggðist
plural við styggjumst styggðumst styggjumst styggðumst
þið styggist styggðust styggist styggðust
þeir, þær, þau styggjast styggðust styggist styggðust
imperative boðháttur
singular þú styggst (þú), styggstu
plural þið styggist (þið), styggisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
styggður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
styggður styggð styggt styggðir styggðar styggð
accusative
(þolfall)
styggðan styggða styggt styggða styggðar styggð
dative
(þágufall)
styggðum styggðri styggðu styggðum styggðum styggðum
genitive
(eignarfall)
styggðs styggðrar styggðs styggðra styggðra styggðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
styggði styggða styggða styggðu styggðu styggðu
accusative
(þolfall)
styggða styggðu styggða styggðu styggðu styggðu
dative
(þágufall)
styggða styggðu styggða styggðu styggðu styggðu
genitive
(eignarfall)
styggða styggðu styggða styggðu styggðu styggðu

Norwegian Nynorsk

Verb

styggja (present tense styggjer, past tense stygde, past participle stygt/stygd, passive infinitive styggjast, present participle styggjande, imperative stygg)

  1. alternative form of styggje