summe
English
Noun
summe (plural summes)
- Obsolete form of sum.
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin summus. Compare the inherited Catalan som.
Pronunciation
Adjective
summe (feminine summa, masculine and feminine plural summes)
- highest, greatest, superlative
- utmost (most extreme)
Further reading
- “summe”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “summe”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “summe” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “summe” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
German
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
summe
- inflection of summen:
- first-person singular present
- singular imperative
- first/third-person singular subjunctive I
Latin
Adjective
summe
- vocative masculine singular of summus
References
- “summe”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “summe”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- summe in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Norwegian Bokmål
Etymology
Onomatopoeic (lydord), from Middle Low German summen; compare with German summen
Verb
summe (imperative sum, present tense summer, passive summes, simple past and past participle summa or summet, present participle summende)
References
Norwegian Nynorsk
Etymology
Onomatopoeic (lydord), from Middle Low German summen
Verb
summe (present tense summar, past tense summa, past participle summa, passive infinitive summast, present participle summande, imperative sum)
Alternative forms
References
- “summe” in The Nynorsk Dictionary.