Finnish
Etymology
Origin uncertain, with no known cognates (Karelian šunta, šuunta, Estonian suund are borrowed from Finnish); possibly borrowed from Baltic (compare Lithuanian siuntà from sių̃sti (“to send”)) or Slavic (compare Russian суд (sud)).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsuːntɑ/, [ˈs̠uːn̪t̪ɑ̝]
- Rhymes: -uːntɑ
- Syllabification(key): suun‧ta
- Hyphenation(key): suun‧ta
Noun
suunta
- direction (indication of the point toward which an object is moving)
- way, hand (direction when indicated by right or left)
Kumpaan suuntaan tästä käännytään?- Which way do we turn here?
- path (direction of proceeding)
- (navigation) bearing, magnetic bearing (the direction towards an object or target expressed in terms of horizontal angle between that direction and that of true north)
- Synonym: kompassisuunta
- (navigation) heading (the direction into which a vessel's bow is pointing or the direction into which it is actually moving relative to the ground; used by some specifically for the former)
- Synonyms: kulkusuunta (of movement), (aviation) lentosuunta (of movement), (nautical) keulasuunta (which way the bow is pointing), (aviation) ohjaussuunta (which way the nose is pointing)
- lay (direction to which a rope is twisted)
- (mathematics) sense (direction of a vector)
- tack (course of action)
Declension
Inflection of suunta (Kotus type 10*J/koira, nt-nn gradation)
|
nominative
|
suunta
|
suunnat
|
genitive
|
suunnan
|
suuntien
|
partitive
|
suuntaa
|
suuntia
|
illative
|
suuntaan
|
suuntiin
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
suunta
|
suunnat
|
accusative
|
nom.
|
suunta
|
suunnat
|
gen.
|
suunnan
|
genitive
|
suunnan
|
suuntien suuntain rare
|
partitive
|
suuntaa
|
suuntia
|
inessive
|
suunnassa
|
suunnissa
|
elative
|
suunnasta
|
suunnista
|
illative
|
suuntaan
|
suuntiin
|
adessive
|
suunnalla
|
suunnilla
|
ablative
|
suunnalta
|
suunnilta
|
allative
|
suunnalle
|
suunnille
|
essive
|
suuntana
|
suuntina
|
translative
|
suunnaksi
|
suunniksi
|
abessive
|
suunnatta
|
suunnitta
|
instructive
|
—
|
suunnin
|
comitative
|
See the possessive forms below.
|
first-person singular possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
suuntani
|
suuntani
|
accusative
|
nom.
|
suuntani
|
suuntani
|
gen.
|
suuntani
|
genitive
|
suuntani
|
suuntieni suuntaini rare
|
partitive
|
suuntaani
|
suuntiani
|
inessive
|
suunnassani
|
suunnissani
|
elative
|
suunnastani
|
suunnistani
|
illative
|
suuntaani
|
suuntiini
|
adessive
|
suunnallani
|
suunnillani
|
ablative
|
suunnaltani
|
suunniltani
|
allative
|
suunnalleni
|
suunnilleni
|
essive
|
suuntanani
|
suuntinani
|
translative
|
suunnakseni
|
suunnikseni
|
abessive
|
suunnattani
|
suunnittani
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
suuntineni
|
second-person singular possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
suuntasi
|
suuntasi
|
accusative
|
nom.
|
suuntasi
|
suuntasi
|
gen.
|
suuntasi
|
genitive
|
suuntasi
|
suuntiesi suuntaisi rare
|
partitive
|
suuntaasi
|
suuntiasi
|
inessive
|
suunnassasi
|
suunnissasi
|
elative
|
suunnastasi
|
suunnistasi
|
illative
|
suuntaasi
|
suuntiisi
|
adessive
|
suunnallasi
|
suunnillasi
|
ablative
|
suunnaltasi
|
suunniltasi
|
allative
|
suunnallesi
|
suunnillesi
|
essive
|
suuntanasi
|
suuntinasi
|
translative
|
suunnaksesi
|
suunniksesi
|
abessive
|
suunnattasi
|
suunnittasi
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
suuntinesi
|
first-person plural possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
suuntamme
|
suuntamme
|
accusative
|
nom.
|
suuntamme
|
suuntamme
|
gen.
|
suuntamme
|
genitive
|
suuntamme
|
suuntiemme suuntaimme rare
|
partitive
|
suuntaamme
|
suuntiamme
|
inessive
|
suunnassamme
|
suunnissamme
|
elative
|
suunnastamme
|
suunnistamme
|
illative
|
suuntaamme
|
suuntiimme
|
adessive
|
suunnallamme
|
suunnillamme
|
ablative
|
suunnaltamme
|
suunniltamme
|
allative
|
suunnallemme
|
suunnillemme
|
essive
|
suuntanamme
|
suuntinamme
|
translative
|
suunnaksemme
|
suunniksemme
|
abessive
|
suunnattamme
|
suunnittamme
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
suuntinemme
|
second-person plural possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
suuntanne
|
suuntanne
|
accusative
|
nom.
|
suuntanne
|
suuntanne
|
gen.
|
suuntanne
|
genitive
|
suuntanne
|
suuntienne suuntainne rare
|
partitive
|
suuntaanne
|
suuntianne
|
inessive
|
suunnassanne
|
suunnissanne
|
elative
|
suunnastanne
|
suunnistanne
|
illative
|
suuntaanne
|
suuntiinne
|
adessive
|
suunnallanne
|
suunnillanne
|
ablative
|
suunnaltanne
|
suunniltanne
|
allative
|
suunnallenne
|
suunnillenne
|
essive
|
suuntananne
|
suuntinanne
|
translative
|
suunnaksenne
|
suunniksenne
|
abessive
|
suunnattanne
|
suunnittanne
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
suuntinenne
|
third-person possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
suuntansa
|
suuntansa
|
accusative
|
nom.
|
suuntansa
|
suuntansa
|
gen.
|
suuntansa
|
genitive
|
suuntansa
|
suuntiensa suuntainsa rare
|
partitive
|
suuntaansa
|
suuntiaan suuntiansa
|
inessive
|
suunnassaan suunnassansa
|
suunnissaan suunnissansa
|
elative
|
suunnastaan suunnastansa
|
suunnistaan suunnistansa
|
illative
|
suuntaansa
|
suuntiinsa
|
adessive
|
suunnallaan suunnallansa
|
suunnillaan suunnillansa
|
ablative
|
suunnaltaan suunnaltansa
|
suunniltaan suunniltansa
|
allative
|
suunnalleen suunnallensa
|
suunnilleen suunnillensa
|
essive
|
suuntanaan suuntanansa
|
suuntinaan suuntinansa
|
translative
|
suunnakseen suunnaksensa
|
suunnikseen suunniksensa
|
abessive
|
suunnattaan suunnattansa
|
suunnittaan suunnittansa
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
suuntineen suuntinensa
|
|
Derived terms
Further reading
Anagrams