svørður
See also: svörður
Faroese
Etymology
From Old Norse svǫrðr, from Proto-Germanic *swarduz.
Noun
svørður m (genitive singular svarðar, uncountable)
Declension
| m25-s | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | svørður | svørðurin |
| accusative | svørð | svørðin |
| dative | svørði | svørðinum |
| genitive | svarðar | svarðarins |
Synonyms
- (crackling): fleskasvørður