svekar
Serbo-Croatian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *svekrъ (Russian свёкор (svjókor), Czech svekr), Lithuanian šešuras, from Proto-Indo-European *swéḱuros (Latin socer, Ancient Greek ἑκυρός (hekurós), Albanian vjehërr, Sanskrit श्वशुर (śvaśura), Armenian սկեսուր (skesur), Old English sweor).
Pronunciation
- IPA(key): /sʋěkar/
- Hyphenation: sve‧kar
Noun
svèkar m anim (Cyrillic spelling свѐкар)
- father-in-law (one's husband's father)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | svekar | svekrovi |
| genitive | svekra | svekrova |
| dative | svekru | svekrovima |
| accusative | svekra | svekrove |
| vocative | svekre | svekrovi |
| locative | svekru | svekrovima |
| instrumental | svekrom | svekrovima |
See also
Further reading
- “svekar”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025