sviþa
Old Swedish
Etymology
From Old Norse svíða, from Proto-Germanic *swīþaną.
Verb
svīþa
Conjugation
| present | past | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | svīþa | — | ||||
| participle | svīþandi, svīþande | sviþin | ||||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | svīþer | svīþi, svīþe | — | svēþ | sviþi, sviþe | |
| þū | svīþer | svīþi, svīþe | svīþ | *svēst | sviþi, sviþe | |
| han | svīþer | svīþi, svīþe | — | svēþ | sviþi, sviþe | |
| vīr | svīþum, svīþom | svīþum, svīþom | svīþum, svīþom | sviþum, sviþom | sviþum, sviþom | |
| īr | svīþin | svīþin | svīþin | sviþin | sviþin | |
| þēr | svīþa | svīþin | — | sviþu, sviþo | sviþin | |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | svīþs | svīþis, svīþes | — | svēþs | sviþis, sviþes | |
| þū | svīþs | svīþis, svīþes | — | *svēsts | sviþis, sviþes | |
| han | svīþs | svīþis, svīþes | — | svēþs | sviþis, sviþes | |
| vīr | svīþums, -oms | svīþums, svīþoms | — | sviþums, sviþoms | sviþums, sviþoms | |
| īr | svīþins | svīþins | — | sviþins | sviþins | |
| þēr | svīþas | svīþins | — | sviþus, sviþos | sviþins | |
Descendants
- Swedish: svida