szkodnik

Polish

Etymology

From szkoda +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʂkɔd.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔdɲik
  • Syllabification: szkod‧nik

Noun

szkodnik m animal

  1. pest, vermin (destructive insect or other animal that attacks crops, food, livestock, etc.)
    Hypernym: insekt
  2. (computing) malware

Declension

Noun

szkodnik m pers (female equivalent szkodnica)

  1. mischief-maker, troublemaker
    Synonym: psuj

Declension

Derived terms

noun
  • szkodnictwo
adjective

Further reading

  • szkodnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • szkodnik in Polish dictionaries at PWN