taş
See also: Appendix:Variations of "tas"
Crimean Tatar
Etymology
Ultimately from Proto-Turkic *tāĺ (“stone”).
Noun
taş
Declension
| nominative | taş |
|---|---|
| genitive | taşnıñ |
| dative | taşqa |
| accusative | taşnı |
| locative | taşta |
| ablative | taştan |
References
- Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary][1], Simferopol: Dolya, →ISBN
Salar
Etymology
From Proto-Turkic *tāĺ. Compare to Turkish taş.
Noun
taş (3rd person possessive [please provide], plural [please provide])
References
Tenishev, Edhem (1976) “taş”, in Stroj salárskovo jazyká [Grammar of Salar], Moscow
Tatar
Noun
taş
- Latin spelling of таш (taş)
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtaʃ/
- Hyphenation: taş
Etymology 1
Inherited from Ottoman Turkish طاش (taş, “stone, rock”), from Proto-Turkic *tāĺ (“stone”).
Noun
taş (definite accusative taşı, plural taşlar) (countable, uncountable)
- stone, rock (aggregate of solid mineral matter)
- stone, rock (a single piece of rock)
- gem
- a stone monument
- (medicine) stone (stony concretion that forms in a bodily organ)
- (chess, board games) game piece
- (figurative) a backhanded remark meant to be hurtful
- Synonym: tariz
- (slang) money, buck
- (slang) a beautiful or handsome person; hot
- travertine, especially one formed near an item used for bottle boiling
- Synonym: kefeki
- ellipsis of mezar taşı (“gravestone”)
Declension
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Derived terms
- aktaş
- alçı taşı
- atlama taşı
- bakır taşı
- beştaş
- bileği taşı
- böbrek taşı
- cehennem taşı
- çakmak taşı
- damla taş
- damla taşı
- değirmen taşı
- dikili taş
- dokuztaş
- fal taşı
- göbek taşı
- gök taşı
- hava taşı
- kaymak taşı
- kil taşı
- kireç taşı
- köşe taşı
- kum taşı
- laciverttaş
- lüle taşı
- mezar taşı
- satranç taşı
- taş arabası
- taş bademi
- taş balığı
- taş baskı
- taş bebek
- taş bilimi
- taş böceği
- taş ısıran
- taş kâğıt makas
- taş kalpli
- taş kömürü
- taş kuşu
- taş küre
- taş mektep
- taş nanesi
- taş ocağı
- taş pamuğu
- taş toprak
- taş yağı
- taş yürekli
- taşçı
- taşçıl
- taşemen
- taşıl
- taşkıran
- taşlamak
- taşlaşmak
- taşlı
- taşlık
- taşsarımsağı
- taşsı
- taşsız
- tektaş
- üçtaş
- yada taşı
- yağmur taşı
- yapı taşı
- yeditaş
- yıldız taşı
compound verbs
- bağrına taş basmak
- baltayı taşa vurmak
- başı taşa değmek
- bir taşla iki kuş vurmak
- dalgasına taş atmak
- ekmeğini taştan çıkarmak
- elini taşın altına koymak
- eteğindeki taşı dökmek
- pabucuna taş kaçmak
- taş atmak
- taş çıkarmak
- taş kesilmek
- taş koymak
- taş taş üstünde bırakmamak
- taşa tutmak
- taşlar yerine oturmak
proverbs and phrases
- ağır taş batman döver
- ağır taş yerinden oynamaz
- al elmaya taş atan çok olur
- altın yerde paslanmaz, taş yağmurdan ıslanmaz
- ardından sapan taşı yetişmez
- arkadaş değil, arka taşı
- asil ile taş taşı, bedasıl ile yeme aşı
- ayağa değmedik taş olmaz, başa gelmedik iş olmaz
- bir deli kuyuya bir taş atar, kırk akıllı çıkaramazmış
- deliye taş atma, başını yarar
- her taş baş yarmaz
- taş çatlasa
- taş yerinde ağırdır
- yalnız taş, duvar olmaz
- yuvarlanan taş yosun tutmaz
Adjective
taş
- stone, made of stone
- taş aletler ― stone tools
- (figurative) strict
- Synonym: katı
- (slang, colloquial) hot, sexy
- onun taş gibi bir vücudu var ― he has a hot body
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
taş
- second-person singular imperative of taşmak
Further reading
- “taş”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Ayverdi, İlhan (2010) “taş”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
- Nişanyan, Sevan (2002–) “taş”, in Nişanyan Sözlük
- Çağbayır, Yaşar (2007) “taş”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4627
Anagrams
- şat