terugzien

Dutch

Etymology

From terug (“back, again”) +‎ zien (“to see”).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

terugzien

  1. to see (someone) again/back
    Na tien jaar zie ik je eindelijk terug! — After ten years I finally see you again!

Conjugation

Conjugation of terugzien (strong class 5, irregular, separable)
infinitive terugzien
past singular zag terug
past participle teruggezien
infinitive terugzien
gerund terugzien n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zie terug zag terug terugzie terugzag
2nd person sing. (jij) ziet terug, zie terug2 zag terug terugziet terugzag
2nd person sing. (u) ziet terug zag terug terugziet terugzag
2nd person sing. (gij) ziet terug zaagt terug terugziet terugzaagt
3rd person singular ziet terug zag terug terugziet terugzag
plural zien terug zagen terug terugzien terugzagen
subjunctive sing.1 zie terug zage terug terugzie terugzage
subjunctive plur.1 zien terug zagen terug terugzien terugzagen
imperative sing. zie terug
imperative plur.1 ziet terug
participles terugziend teruggezien
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.