tinctorius
Latin
Etymology
From tingō (“soak in dye”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [tiːŋkˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪iŋkˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
tīnctōrius (feminine tīnctōria, neuter tīnctōrium); first/second-declension adjective
- Of or pertaining to dyeing.
- Jorlin de plantis tinctoriis
- Jorlin's [book] on the plants used in dyeing
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | tīnctōrius | tīnctōria | tīnctōrium | tīnctōriī | tīnctōriae | tīnctōria | |
| genitive | tīnctōriī | tīnctōriae | tīnctōriī | tīnctōriōrum | tīnctōriārum | tīnctōriōrum | |
| dative | tīnctōriō | tīnctōriae | tīnctōriō | tīnctōriīs | |||
| accusative | tīnctōrium | tīnctōriam | tīnctōrium | tīnctōriōs | tīnctōriās | tīnctōria | |
| ablative | tīnctōriō | tīnctōriā | tīnctōriō | tīnctōriīs | |||
| vocative | tīnctōrie | tīnctōria | tīnctōrium | tīnctōriī | tīnctōriae | tīnctōria | |
Related terms
Descendants
- Italian: tintorio
References
- “tinctorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- tinctorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.