tinctura
See also: tinctură
English
Etymology
From Latin tīnctūra. Doublet of tainture, teinture, and tincture.
Noun
tinctura (plural tincturae)
Related terms
Anagrams
Latin
Etymology
Pronunciation
- tīnctūra: (Classical Latin) IPA(key): [tiːŋkˈtuː.ra]
- tīnctūra: (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪iŋkˈt̪uː.ra]
Noun
tīnctūra f (genitive tīnctūrae); first declension
- a dyeing
- c. 77 CE – 79 CE, Pliny the Elder, Naturalis Historia 37.119:
- Reddetur et per se cyanos, accommodato paulo ante et iaspidi nomine a colore caeruleo. optima Scythica, dein Cypria, postremo Aegyptia. adulteratur maxime tinctura, idque in gloria est regum Aegypti; adscribitur et qui primus tinxit. dividitur autem et haec in mares feminasque. inest ei aliquando et aureus pulvis, non qualis sappiris; in his enim aurum punctis conlucet.
- (please add an English translation of this quotation)
- Reddetur et per se cyanos, accommodato paulo ante et iaspidi nomine a colore caeruleo. optima Scythica, dein Cypria, postremo Aegyptia. adulteratur maxime tinctura, idque in gloria est regum Aegypti; adscribitur et qui primus tinxit. dividitur autem et haec in mares feminasque. inest ei aliquando et aureus pulvis, non qualis sappiris; in his enim aurum punctis conlucet.
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tīnctūra | tīnctūrae |
| genitive | tīnctūrae | tīnctūrārum |
| dative | tīnctūrae | tīnctūrīs |
| accusative | tīnctūram | tīnctūrās |
| ablative | tīnctūrā | tīnctūrīs |
| vocative | tīnctūra | tīnctūrae |
Descendants
- Asturian: tintura
- Catalan: tintura
- Corsican: tintura
- → Danish: tinktur
- English: tincture
- French: teinture
- Friulian: tenture
- Galician: tintura
- → German: Tinktur
- Italian: tintura
- Occitan: tenchura
- Piedmontese: tintura
- Portuguese: tintura
- Sicilian: tintura
- Spanish: tintura
- → Swedish: tinktur
- Venetan: tentura
Participle
tīnctūra
- inflection of tīnctūrus:
- nominative/vocative feminine singular
- nominative/accusative/vocative neuter plural
Participle
tīnctūrā
- ablative feminine singular of tīnctūrus
References
- “tinctura”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- tinctura in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Portuguese
Noun
tinctura f (plural tincturas)
- Pre-reform spelling (used until 1943 in Brazil and 1911 in Portugal) of tintura.
Romanian
Etymology
From tinctură.
Verb
a tinctura (third-person singular present tincturează, past participle tincturat) 1st conjugation
- to dye
Conjugation
conjugation of tinctura (first conjugation, -ez- infix)
| infinitive | a tinctura | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | tincturând | ||||||
| past participle | tincturat | ||||||
| number | singular | plural | |||||
| person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
| indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | tincturez | tincturezi | tincturează | tincturăm | tincturați | tincturează | |
| imperfect | tincturam | tincturai | tinctura | tincturam | tincturați | tincturau | |
| simple perfect | tincturai | tincturași | tinctură | tincturarăm | tincturarăți | tincturară | |
| pluperfect | tincturasem | tincturaseși | tincturase | tincturaserăm | tincturaserăți | tincturaseră | |
| subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | să tincturez | să tincturezi | să tinctureze | să tincturăm | să tincturați | să tinctureze | |
| imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
| affirmative | tincturează | tincturați | |||||
| negative | nu tinctura | nu tincturați | |||||
Further reading
- “tinctura”, in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language) (in Romanian), 2004–2025