tingmaður
Faroese
Etymology
From ting (“congress, parliament”) + maður (“man”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtɪŋɡˌmɛaːvʊɹ/
Noun
tingmaður m (genitive singular tingmans, plural tingmenn)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | tingmaður | tingmaðurin | tingmenn | tingmenninir |
| accusative | tingmann | tingmannin | tingmenn | tingmenninar |
| dative | tingmanni | tingmanninum | tingmonnum | tingmonnunum |
| genitive | tingmans | tingmansins | tingmanna | tingmannanna |
Hypernyms
Coordinate terms
- tingkvinna
Related terms
- tingfundur, tingmannabýti
- løgting, umboðsmannating
Further reading
- "tingmaður" at Sprotin.fo