traiectoria

Latin

Alternative forms

Etymology 1

From the feminine of trāicio +‎ -tōrius.

Noun

trāiectōria f (genitive trāiectōriae); first declension

  1. (New Latin) trajectory
    • 1687, Isaac Newton, Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica 1.4, (Prop. XVIII. Prob. X.):
      Datis umbilico et axibus transversis describere Trajectorias Ellipticas et Hyperbolicas, quae transibunt per puncta data, et rectas positione datas contingent.
      • Translation by Andrew Motte
        From a focus and the principal axes given, to describe elliptic and hyperbolic trajectories, which shall pass through given points, and touch right lines given by position
Declension

First-declension noun.

singular plural
nominative trāiectōria trāiectōriae
genitive trāiectōriae trāiectōriārum
dative trāiectōriae trāiectōriīs
accusative trāiectōriam trāiectōriās
ablative trāiectōriā trāiectōriīs
vocative trāiectōria trāiectōriae
Descendants
  • English: trajectory
  • French: trajectoire
  • Portuguese: trajetória
  • Catalan: trajectòria
  • Spanish: trayectoria

Etymology 2

Noun

trāiectōria

  1. nominative/accusative/vocative plural of trāiectōrium