trufla

See also: truflą

Cornish

Pronunciation

Verb

trufla

  1. to trifle, toy with

References

  • Cornish-English Dictionary from Maga's Online Dictionary
  • Akademi Kernewek Gerlyver Kernewek (FSS) Cornish Dictionary (SWF) (in Cornish), 2018, published 2018, page 186

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtʰrʏpla/
    Rhymes: -ʏpla

Verb

trufla (weak verb, third-person singular past indicative truflaði, supine truflað)

  1. to disturb

Conjugation

trufla – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur trufla
supine sagnbót truflað
present participle
truflandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég trufla truflaði trufli truflaði
þú truflar truflaðir truflir truflaðir
hann, hún, það truflar truflaði trufli truflaði
plural við truflum trufluðum truflum trufluðum
þið truflið trufluðuð truflið trufluðuð
þeir, þær, þau trufla trufluðu trufli trufluðu
imperative boðháttur
singular þú trufla (þú), truflaðu
plural þið truflið (þið), trufliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
truflast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að truflast
supine sagnbót truflast
present participle
truflandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég truflast truflaðist truflist truflaðist
þú truflast truflaðist truflist truflaðist
hann, hún, það truflast truflaðist truflist truflaðist
plural við truflumst trufluðumst truflumst trufluðumst
þið truflist trufluðust truflist trufluðust
þeir, þær, þau truflast trufluðust truflist trufluðust
imperative boðháttur
singular þú truflast (þú), truflastu
plural þið truflist (þið), truflisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
truflaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
truflaður trufluð truflað truflaðir truflaðar trufluð
accusative
(þolfall)
truflaðan truflaða truflað truflaða truflaðar trufluð
dative
(þágufall)
trufluðum truflaðri trufluðu trufluðum trufluðum trufluðum
genitive
(eignarfall)
truflaðs truflaðrar truflaðs truflaðra truflaðra truflaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
truflaði truflaða truflaða trufluðu trufluðu trufluðu
accusative
(þolfall)
truflaða trufluðu truflaða trufluðu trufluðu trufluðu
dative
(þágufall)
truflaða trufluðu truflaða trufluðu trufluðu trufluðu
genitive
(eignarfall)
truflaða trufluðu truflaða trufluðu trufluðu trufluðu

Polish

Etymology

Borrowed from German Trüffel, from French truffe, from Old Occitan trufa, from Latin tuber, from Proto-Italic *tūβos, from Proto-Indo-European *tewh₂-. Doublet of trufel.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtru.fla/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ufla
  • Syllabification: tru‧fla

Noun

trufla f (diminutive trufelka, related adjective truflowy)

  1. truffle (any of various edible fungi, of the genus Tuber, that grow in the soil in southern Europe)
    Synonym: trufel
  2. chocolate truffle
    Synonym: trufel
  3. soft cake made from a paste made by combining chocolate, butter or cream, and other additives
  4. (zootomy) nose of a dog

Declension

Derived terms

adjective
  • truflowaty
noun

Noun

trufla m inan

  1. genitive singular of trufel

Further reading

  • trufla in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • trufla in Polish dictionaries at PWN