tryggja

Faroese

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈtrɪdʒa]

Verb

tryggja (third person singular past indicative tryggjaði, third person plural past indicative tryggjað, supine tryggjað)

  1. to secure
  2. to insure

Conjugation

Conjugation of (group v-30)
infinitive
supine tryggjað
present past
first singular tryggji tryggjaði
second singular tryggjar tryggjaði
third singular tryggjar tryggjaði
plural tryggja tryggjaðu
participle (a6)1 tryggjandi tryggjaður
imperative
singular tryggja!
plural tryggjið!

1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse tryggja, tryggva, from Proto-Germanic *triwwijaną.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtʰrɪcːa/
    Rhymes: -ɪcːa

Verb

tryggja (weak verb, third-person singular past indicative tryggði, supine tryggt)

  1. to secure
  2. to ensure, make sure (that a certain outcome is reached)
  3. to insure (provide for compensation for potential loss according to an agreement)

Conjugation

tryggja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur tryggja
supine sagnbót tryggt
present participle
tryggjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég tryggi tryggði tryggi tryggði
þú tryggir tryggðir tryggir tryggðir
hann, hún, það tryggir tryggði tryggi tryggði
plural við tryggjum tryggðum tryggjum tryggðum
þið tryggið tryggðuð tryggið tryggðuð
þeir, þær, þau tryggja tryggðu tryggi tryggðu
imperative boðháttur
singular þú trygg (þú), tryggðu
plural þið tryggið (þið), tryggiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
tryggjast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að tryggjast
supine sagnbót tryggst
present participle
tryggjandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég tryggist tryggðist tryggist tryggðist
þú tryggist tryggðist tryggist tryggðist
hann, hún, það tryggist tryggðist tryggist tryggðist
plural við tryggjumst tryggðumst tryggjumst tryggðumst
þið tryggist tryggðust tryggist tryggðust
þeir, þær, þau tryggjast tryggðust tryggist tryggðust
imperative boðháttur
singular þú tryggst (þú), tryggstu
plural þið tryggist (þið), tryggisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
tryggður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
tryggður tryggð tryggt tryggðir tryggðar tryggð
accusative
(þolfall)
tryggðan tryggða tryggt tryggða tryggðar tryggð
dative
(þágufall)
tryggðum tryggðri tryggðu tryggðum tryggðum tryggðum
genitive
(eignarfall)
tryggðs tryggðrar tryggðs tryggðra tryggðra tryggðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
tryggði tryggða tryggða tryggðu tryggðu tryggðu
accusative
(þolfall)
tryggða tryggðu tryggða tryggðu tryggðu tryggðu
dative
(þágufall)
tryggða tryggðu tryggða tryggðu tryggðu tryggðu
genitive
(eignarfall)
tryggða tryggðu tryggða tryggðu tryggðu tryggðu

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

  • (verb):
  • (noun): tryggja (non-standard since 2012)

Etymology

From the Old Norse verb tryggja and tryggva, from Proto-Germanic *triwwijaną.

Verb

tryggja (present tense tryggjer or tryggjar, past tense trygde or tryggja, supine trygt or trygd or tryggja, past participle trygd or tryggja, present participle tryggjande, imperative trygg or tryggja)

  1. to secure, deliver from danger

Noun

tryggja f (definite singular tryggja, indefinite plural tryggjer or tryggjor, definite plural tryggjene or tryggjone)

  1. (pre-2012) alternative form of tryggje
  2. definite singular of tryggje

References

Old Norse

Alternative forms

Etymology

From Proto-Germanic *triwwijaną.

Verb

tryggja

  1. to make firm and trusty

Conjugation

Conjugation of tryggja — active (weak class 1)
infinitive tryggja
present participle tryggjandi
past participle trygðr
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular tryggi trygða tryggja trygða
2nd person singular tryggir trygðir tryggir trygðir
3rd person singular tryggir trygði tryggi trygði
1st person plural tryggjum trygðum tryggim trygðim
2nd person plural tryggið trygðuð tryggið trygðið
3rd person plural tryggja trygðu tryggi trygði
imperative present
2nd person singular trygg, tryggi
1st person plural tryggjum
2nd person plural tryggið
Conjugation of tryggja — mediopassive (weak class 1)
infinitive tryggjask
present participle tryggjandisk
past participle tryggzk
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular tryggjumk trygðumk tryggjumk trygðumk
2nd person singular tryggisk trygðisk tryggisk trygðisk
3rd person singular tryggisk trygðisk tryggisk trygðisk
1st person plural tryggjumsk trygðumsk tryggimsk trygðimsk
2nd person plural tryggizk trygðuzk tryggizk trygðizk
3rd person plural tryggjask trygðusk tryggisk trygðisk
imperative present
2nd person singular tryggsk, tryggisk
1st person plural tryggjumsk
2nd person plural tryggizk

Descendants

  • Icelandic: tryggja
  • Faroese: tryggja
  • Norwegian Nynorsk: tryggja
  • Swedish: trygga
  • Danish: trygge

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “tryggja”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive