tulipan

See also: Tulipan and tulipán

Danish

Etymology

Borrowed from Italian tulipano, from Turkish tülbent (whence also turban), from Persian دلبند (dolband).

Noun

tulipan c (singular definite tulipanen, plural indefinite tulipaner)

  1. tulip

Declension

Declension of tulipan
common
gender
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative tulipan tulipanen tulipaner tulipanerne
genitive tulipans tulipanens tulipaners tulipanernes

Further reading

Friulian

Pronunciation

Noun

tulipan m (plural tulipans)

  1. tulip

Further reading

Maltese

Etymology

Borrowed from Italian tulipano.

Pronunciation

  • IPA(key): /tu.lɪˈpaːn/

Noun

tulipan m (plural tulipani)

  1. tulip (plant of the genus Tulipa)
    • 1936, R. M. B., “Għal kull ma ħlaqtilna iċ-ċaħda trid minn’na”, in Lehen il-Malti, numbers 61-62, lines 10–12:
      ġiżimin, ġiżi, dalji u tulipan !
      X’għaxqa ta’ lwien imżewqa, sbieħ, safjin !
      ifuħu kollha : iżda mhux bħal xuxlin !!
      (please add an English translation of this quotation)

Norwegian Bokmål

Etymology

From Persian دلبند (dolband, turban), via Turkish tülbent, and Italian tulipano.

Noun

tulipan m (definite singular tulipanen, indefinite plural tulipaner, definite plural tulipanene)

  1. tulip

References

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Persian دلبند (dolband, turban), via Turkish tülbent, and Italian tulipano.

Noun

tulipan m (definite singular tulipanen, indefinite plural tulipanar, definite plural tulipanane)

  1. tulip

References

Occitan

Noun

tulipan m (plural tulipans)

  1. tulip

Piedmontese

Alternative forms

  • tülipan

Pronunciation

  • IPA(key): /tyliˈpaŋ/

Noun

tulipan m (plural tulipan)

  1. tulip

Polish

Etymology

Borrowed from Italian tulipano, from Ottoman Turkish دلبند (tülbent), from Persian دلبند (dolband). Doublet of turban. Sense 2 refers to the similarity of the sharp edges of a broken bottle to a tulip's petals.

Pronunciation

  • IPA(key): /tuˈli.pan/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ipan
  • Syllabification: tu‧li‧pan

Noun

tulipan m animal

  1. tulip (any flower of genus Tulipa)
  2. (colloquial) broken glass bottle used as an improvised weapon

Declension

Further reading

  • tulipan in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • tulipan in Polish dictionaries at PWN

Serbo-Croatian

Etymology

From New Latin tulipa, from Italian tulipano, from Ottoman Turkish دلبند (dülbend, turban) (Turkish tülbent), from Persian دلبند (dolband, turban).

Doublet of tùrbān (turban).

Pronunciation

  • IPA(key): /t̪ûlipaːn/
  • Hyphenation: tu‧lip‧an

Noun

tȕlipān m inan (Cyrillic spelling ту̏липа̄н)

  1. (botany) tulip
    Synonym: lála

Declension

Declension of tulipan
singular plural
nominative tulipan tulipani
genitive tulipana tulipana
dative tulipanu tulipanima
accusative tulipan tulipane
vocative tulipane tulipani
locative tulipanu tulipanima
instrumental tulipanom tulipanima

Further reading

  • tulipan”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025