udołać

Polish

Etymology

From u- +‎ dołać. First attested in 1809.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈdɔ.wat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔwat͡ɕ
  • Syllabification: u‧do‧łać

Verb

udołać pf

  1. (intransitive, obsolete, regional) to cope, to manage, to succeed (to achieve the desired result by doing something)
    Synonyms: podołać, sprostać, zdołać

Conjugation

Conjugation of udołać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive udołać
future tense 1st udołam udołamy
2nd udołasz udołacie
3rd udoła udołają
impersonal udoła się
past tense 1st udołałem,
-(e)m udołał 		udołałam,
-(e)m udołała 		udołałom,
-(e)m udołało 		udołaliśmy,
-(e)śmy udołali 		udołałyśmy,
-(e)śmy udołały
2nd udołałeś,
-(e)ś udołał 		udołałaś,
-(e)ś udołała 		udołałoś,
-(e)ś udołało 		udołaliście,
-(e)ście udołali 		udołałyście,
-(e)ście udołały
3rd udołał udołała udołało udołali udołały
impersonal udołano
conditional 1st udołałbym,
bym udołał 		udołałabym,
bym udołała 		udołałobym,
bym udołało 		udołalibyśmy,
byśmy udołali 		udołałybyśmy,
byśmy udołały
2nd udołałbyś,
byś udołał 		udołałabyś,
byś udołała 		udołałobyś,
byś udołało 		udołalibyście,
byście udołali 		udołałybyście,
byście udołały
3rd udołałby,
by udołał 		udołałaby,
by udołała 		udołałoby,
by udołało 		udołaliby,
by udołali 		udołałyby,
by udołały
impersonal udołano by
imperative 1st niech udołam udołajmy
2nd udołaj udołajcie
3rd niech udoła niech udołają
passive adjectival participle udołany udołana udołane udołani udołane
anterior adverbial participle udoławszy
verbal noun udołanie

References

  1. ^ Joseph Richter (1809) Kmotr Maciey (in Polish), volume 2, page 32

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.