uitlichten

Dutch

Etymology

Compound of uit +‎ lichten.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈœy̯tˌlɪx.tə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: uit‧lich‧ten

Verb

uitlichten

  1. (transitive) to lift
  2. (transitive) to select, to focus on
  3. (transitive, information science, of data carriers) to read out
  4. (transitive) to lighten, to cover in light

Conjugation

Conjugation of uitlichten (weak, separable)
infinitive uitlichten
past singular lichtte uit
past participle uitgelicht
infinitive uitlichten
gerund uitlichten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular licht uit lichtte uit uitlicht uitlichtte
2nd person sing. (jij) licht uit lichtte uit uitlicht uitlichtte
2nd person sing. (u) licht uit lichtte uit uitlicht uitlichtte
2nd person sing. (gij) licht uit lichtte uit uitlicht uitlichtte
3rd person singular licht uit lichtte uit uitlicht uitlichtte
plural lichten uit lichtten uit uitlichten uitlichtten
subjunctive sing.1 lichte uit lichtte uit uitlichte uitlichtte
subjunctive plur.1 lichten uit lichtten uit uitlichten uitlichtten
imperative sing. licht uit
imperative plur.1 licht uit
participles uitlichtend uitgelicht
1) Archaic.

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.