uitschudden
Dutch
Etymology
Compound of uit (“out”) + schudden (“to shake”).
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
uitschudden
- (transitive) to shake out (to shake something in order to empty it)
- Je moet die zak even goed uitschudden, misschien zit er nog iets in. ― You have to shake out that bag well, maybe there's still something left inside.
- (transitive) to shake out (to remove something by shaking it)
- Hij schudde de inhoud uit de doos. ― He shook the contents out of the box.
Conjugation
| Conjugation of uitschudden (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitschudden | |||
| past singular | schudde uit | |||
| past participle | uitgeschud | |||
| infinitive | uitschudden | |||
| gerund | uitschudden n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | schud uit | schudde uit | uitschud | uitschudde |
| 2nd person sing. (jij) | schudt uit, schud uit2 | schudde uit | uitschudt | uitschudde |
| 2nd person sing. (u) | schudt uit | schudde uit | uitschudt | uitschudde |
| 2nd person sing. (gij) | schudt uit | schudde uit | uitschudt | uitschudde |
| 3rd person singular | schudt uit | schudde uit | uitschudt | uitschudde |
| plural | schudden uit | schudden uit | uitschudden | uitschudden |
| subjunctive sing.1 | schudde uit | schudde uit | uitschudde | uitschudde |
| subjunctive plur.1 | schudden uit | schudden uit | uitschudden | uitschudden |
| imperative sing. | schud uit | |||
| imperative plur.1 | schudt uit | |||
| participles | uitschuddend | uitgeschud | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||