uitwassen

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈœy̯tˌʋɑ.sə(n)/
  • Audio:(file)

Etymology 1

From Middle Dutch utewasschen. By surface analysis, uit (“out”) +‎ wassen (“to wash”).

Verb

uitwassen

  1. (transitive) to remove by washing
Conjugation
Conjugation of uitwassen (weak with strong past participle, separable)
infinitive uitwassen
past singular waste uit
past participle uitgewassen
infinitive uitwassen
gerund uitwassen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular was uit waste uit uitwas uitwaste
2nd person sing. (jij) wast uit, was uit2 waste uit uitwast uitwaste
2nd person sing. (u) wast uit waste uit uitwast uitwaste
2nd person sing. (gij) wast uit waste uit uitwast uitwaste
3rd person singular wast uit waste uit uitwast uitwaste
plural wassen uit wasten uit uitwassen uitwasten
subjunctive sing.1 wasse uit waste uit uitwasse uitwaste
subjunctive plur.1 wassen uit wasten uit uitwassen uitwasten
imperative sing. was uit
imperative plur.1 wast uit
participles uitwassend uitgewassen
1) Archaic. 2) In case of inversion.
Derived terms
  • uitwasbaar

Etymology 2

From Middle Dutch utewassen. By surface analysis, uit (“out”) +‎ wassen (“to grow”). Compare German auswachsen.

Verb

uitwassen

  1. (intransitive, archaic) to grow out
    Synonym: uitgroeien
Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.