uitgroeien

Dutch

Etymology

From uit +‎ groeien.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈœy̯t.ɣrui̯ˌə(n)/
  • Audio:(file)

Verb

uitgroeien

  1. (intransitive) to develop, grow larger
    Synonym: (archaic) uitwassen
    van kruidenierswinkel uitgroeien tot supermarktketen: to grow from a simple grocery into a supermarket chain

Conjugation

Conjugation of uitgroeien (weak, separable)
infinitive uitgroeien
past singular groeide uit
past participle uitgegroeid
infinitive uitgroeien
gerund uitgroeien n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular groei uit groeide uit uitgroei uitgroeide
2nd person sing. (jij) groeit uit, groei uit2 groeide uit uitgroeit uitgroeide
2nd person sing. (u) groeit uit groeide uit uitgroeit uitgroeide
2nd person sing. (gij) groeit uit groeide uit uitgroeit uitgroeide
3rd person singular groeit uit groeide uit uitgroeit uitgroeide
plural groeien uit groeiden uit uitgroeien uitgroeiden
subjunctive sing.1 groeie uit groeide uit uitgroeie uitgroeide
subjunctive plur.1 groeien uit groeiden uit uitgroeien uitgroeiden
imperative sing. groei uit
imperative plur.1 groeit uit
participles uitgroeiend uitgegroeid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.