groeien

Dutch

Etymology

From Middle Dutch groeyen, from Old Dutch gruoien, from Proto-Germanic *grōaną, from Proto-Indo-European *gʰreh₁- (“to grow, become green”). Cognate with English grow.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɣrui̯ə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: groei‧en
  • Rhymes: -ui̯ən

Verb

groeien

  1. (intransitive) to grow physically
  2. (intransitive) to increase

Conjugation

Conjugation of groeien (weak)
infinitive groeien
past singular groeide
past participle gegroeid
infinitive groeien
gerund groeien n
present tense past tense
1st person singular groei groeide
2nd person sing. (jij) groeit, groei2 groeide
2nd person sing. (u) groeit groeide
2nd person sing. (gij) groeit groeide
3rd person singular groeit groeide
plural groeien groeiden
subjunctive sing.1 groeie groeide
subjunctive plur.1 groeien groeiden
imperative sing. groei
imperative plur.1 groeit
participles groeiend gegroeid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

nouns
  • groeiland
  • groeispurt
  • groeiwijze
verbs

Descendants

  • Afrikaans: groei
  • Berbice Creole Dutch: grui
  • Negerhollands: groei, goerri, guri, gurri, gruj
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.