umutsuz

Turkish

Etymology

From umut +‎ -suz.

Adjective

umutsuz

  1. hopeless; desperate.

Declension

Predicative forms of umutsuz
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) umutsuzum umutsuz muyum?
sen (you are) umutsuzsun umutsuz musun?
o (he/she/it is) umutsuz / umutsuzdur umutsuz mu?
biz (we are) umutsuzuz umutsuz muyuz?
siz (you are) umutsuzsunuz umutsuz musunuz?
onlar (they are) umutsuz(lar) umutsuz(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) umutsuzdum umutsuz muydum?
sen (you were) umutsuzdun umutsuz muydun?
o (he/she/it was) umutsuzdu umutsuz muydu?
biz (we were) umutsuzduk umutsuz muyduk?
siz (you were) umutsuzdunuz umutsuz muydunuz?
onlar (they were) umutsuzdular umutsuz muydular?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) umutsuzmuşum umutsuz muymuşum?
sen (you were) umutsuzmuşsun umutsuz muymuşsun?
o (he/she/it was) umutsuzmuş umutsuz muymuş?
biz (we were) umutsuzmuşuz umutsuz muymuşuz?
siz (you were) umutsuzmuşsunuz umutsuz muymuşsunuz?
onlar (they were) umutsuzmuşlar umutsuz muymuşlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) umutsuzsam umutsuz muysam?
sen (if you) umutsuzsan umutsuz muysan?
o (if he/she/it) umutsuzsa umutsuz muysa?
biz (if we) umutsuzsak umutsuz muysak?
siz (if you) umutsuzsanız umutsuz muysanız?
onlar (if they) umutsuzsalar umutsuz muysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Synonyms

Antonyms

Derived terms

  • umutsuzluk