utilitate

Italian

Etymology 1

Verb

utilitate

  1. inflection of utilitare:
    1. second-person plural present indicative
    2. second-person plural imperative

Etymology 2

Participle

utilitate f pl

  1. feminine plural of utilitato

Latin

Pronunciation

Noun

ūtilitāte

  1. ablative singular of ūtilitās

Romanian

Etymology

Borrowed from French utilité. Equivalent to util +‎ -itate.

Noun

utilitate f (plural utilități)

  1. utility

Declension

Declension of utilitate
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative utilitate utilitatea utilități utilitățile
genitive-dative utilități utilității utilități utilităților
vocative utilitate, utilitateo utilităților