vátryggja

Icelandic

Verb

vátryggja (weak verb, third-person singular past indicative vátryggði, supine vátryggt)

  1. to insure [with accusative]

Conjugation

vátryggja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur vátryggja
supine sagnbót vátryggt
present participle
vátryggjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég vátryggi vátryggði vátryggi vátryggði
þú vátryggir vátryggðir vátryggir vátryggðir
hann, hún, það vátryggir vátryggði vátryggi vátryggði
plural við vátryggjum vátryggðum vátryggjum vátryggðum
þið vátryggið vátryggðuð vátryggið vátryggðuð
þeir, þær, þau vátryggja vátryggðu vátryggi vátryggðu
imperative boðháttur
singular þú vátrygg (þú), vátryggðu
plural þið vátryggið (þið), vátryggiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vátryggjast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að vátryggjast
supine sagnbót vátryggst
present participle
vátryggjandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég vátryggist vátryggðist vátryggist vátryggðist
þú vátryggist vátryggðist vátryggist vátryggðist
hann, hún, það vátryggist vátryggðist vátryggist vátryggðist
plural við vátryggjumst vátryggðumst vátryggjumst vátryggðumst
þið vátryggist vátryggðust vátryggist vátryggðust
þeir, þær, þau vátryggjast vátryggðust vátryggist vátryggðust
imperative boðháttur
singular þú vátryggst (þú), vátryggstu
plural þið vátryggist (þið), vátryggisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vátryggður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
vátryggður vátryggð vátryggt vátryggðir vátryggðar vátryggð
accusative
(þolfall)
vátryggðan vátryggða vátryggt vátryggða vátryggðar vátryggð
dative
(þágufall)
vátryggðum vátryggðri vátryggðu vátryggðum vátryggðum vátryggðum
genitive
(eignarfall)
vátryggðs vátryggðrar vátryggðs vátryggðra vátryggðra vátryggðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
vátryggði vátryggða vátryggða vátryggðu vátryggðu vátryggðu
accusative
(þolfall)
vátryggða vátryggðu vátryggða vátryggðu vátryggðu vátryggðu
dative
(þágufall)
vátryggða vátryggðu vátryggða vátryggðu vátryggðu vátryggðu
genitive
(eignarfall)
vátryggða vátryggðu vátryggða vátryggðu vátryggðu vátryggðu

Derived terms