véla

See also: Appendix:Variations of "vela"

Icelandic

Etymology

From Old Norse véla, equivalent to vél (deception) + -a (infinitive suffix).

Verb

véla (weak verb, third-person singular past indicative vélaði, supine vélað)

  1. to deceive, to beguile, to trick [with accusative]
    Synonyms: blekkja, tæla, villa

Conjugation

véla – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur véla
supine sagnbót vélað
present participle
vélandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég véla vélaði véli vélaði
þú vélar vélaðir vélir vélaðir
hann, hún, það vélar vélaði véli vélaði
plural við vélum véluðum vélum véluðum
þið vélið véluðuð vélið véluðuð
þeir, þær, þau véla véluðu véli véluðu
imperative boðháttur
singular þú véla (þú), vélaðu
plural þið vélið (þið), véliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vélast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að vélast
supine sagnbót vélast
present participle
vélandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég vélast vélaðist vélist vélaðist
þú vélast vélaðist vélist vélaðist
hann, hún, það vélast vélaðist vélist vélaðist
plural við vélumst véluðumst vélumst véluðumst
þið vélist véluðust vélist véluðust
þeir, þær, þau vélast véluðust vélist véluðust
imperative boðháttur
singular þú vélast (þú), vélastu
plural þið vélist (þið), vélisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vélaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
vélaður véluð vélað vélaðir vélaðar véluð
accusative
(þolfall)
vélaðan vélaða vélað vélaða vélaðar véluð
dative
(þágufall)
véluðum vélaðri véluðu véluðum véluðum véluðum
genitive
(eignarfall)
vélaðs vélaðrar vélaðs vélaðra vélaðra vélaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
vélaði vélaða vélaða véluðu véluðu véluðu
accusative
(þolfall)
vélaða véluðu vélaða véluðu véluðu véluðu
dative
(þágufall)
vélaða véluðu vélaða véluðu véluðu véluðu
genitive
(eignarfall)
vélaða véluðu vélaða véluðu véluðu véluðu

Macanese

Etymology 1

From Portuguese vela.

Noun

véla

  1. candle

Etymology 2

From Portuguese velha.

Alternative forms

Noun

véla (plural vêla-véla, male vêlo)

  1. old woman
    Synonym: chácha

Venetan

Etymology

From Latin vela.

Noun

véla f

  1. sail