víkka

See also: vikka

Icelandic

Etymology

From earlier víðka, from víður (wide) +‎ -ka.

Verb

víkka (weak verb, third-person singular past indicative víkkaði, supine víkkað)

  1. (intransitive) to widen (become wider)
  2. (transitive) to widen (make wider)

Conjugation

víkka – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur víkka
supine sagnbót víkkað
present participle
víkkandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég víkka víkkaði víkki víkkaði
þú víkkar víkkaðir víkkir víkkaðir
hann, hún, það víkkar víkkaði víkki víkkaði
plural við víkkum víkkuðum víkkum víkkuðum
þið víkkið víkkuðuð víkkið víkkuðuð
þeir, þær, þau víkka víkkuðu víkki víkkuðu
imperative boðháttur
singular þú víkka (þú), víkkaðu
plural þið víkkið (þið), víkkiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
víkkast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að víkkast
supine sagnbót víkkast
present participle
víkkandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég víkkast víkkaðist víkkist víkkaðist
þú víkkast víkkaðist víkkist víkkaðist
hann, hún, það víkkast víkkaðist víkkist víkkaðist
plural við víkkumst víkkuðumst víkkumst víkkuðumst
þið víkkist víkkuðust víkkist víkkuðust
þeir, þær, þau víkkast víkkuðust víkkist víkkuðust
imperative boðháttur
singular þú víkkast (þú), víkkastu
plural þið víkkist (þið), víkkisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
víkkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
víkkaður víkkuð víkkað víkkaðir víkkaðar víkkuð
accusative
(þolfall)
víkkaðan víkkaða víkkað víkkaða víkkaðar víkkuð
dative
(þágufall)
víkkuðum víkkaðri víkkuðu víkkuðum víkkuðum víkkuðum
genitive
(eignarfall)
víkkaðs víkkaðrar víkkaðs víkkaðra víkkaðra víkkaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
víkkaði víkkaða víkkaða víkkuðu víkkuðu víkkuðu
accusative
(þolfall)
víkkaða víkkuðu víkkaða víkkuðu víkkuðu víkkuðu
dative
(þágufall)
víkkaða víkkuðu víkkaða víkkuðu víkkuðu víkkuðu
genitive
(eignarfall)
víkkaða víkkuðu víkkaða víkkuðu víkkuðu víkkuðu

Derived terms

Further reading